Herkese Teşekkürler!

Merhaba öncelikle! Ben bu bloğu açarken eşim ve kendime ileride hatırlayamadığım şeyleri okuyup hatırlamak ve heyecanlanmak adına açmıştım. Fakat artık kendimi alamıyorum ve yavaş yavaş takipçi arkadaşlarımı gördükçe heyecanım artmaya başladı. Daha önce hiç kendimi tanıtmadım. Biz yaklaşık 1 yıl öncesine kadar tr de yaşayan yeni evli bir ailydik. Hayatımız güzeldi. Her ikimizinde işi vardı. Çevremiz ailelerimizle birarada gibi aynı sitede yaşıyorduk. Fakat bir gün içimize bir heyecan düştü kapladı heryerimizi. Buraya (australia)gelmeden 1.5 öncesinde bu heyecan yfak adımlarla telaşsızca gelişti. Eşim Tr de özel bir üniversiteye gidiyordu. 3. sınıftaydı. Niyetimiz yatay geçiş yapmaktı.Australia da halam olduğu için ve öncesinde abimde burada eğitim gördüü için bilgi dağarcığımız genişti. Eşim buradaki bir üniversiteye transcriptini gönderdi. Ve üniversitedeki hocalarından kapalı zarftaki mektuplarını, lise notlarını, lise diploma belgesini ve bir çok geçmişine dair belgelerini, ve demoreelini(3d) gönderdi.. Üniversite kabul mektubu inboxa düştüğünde gördükki bursta vermişler. Heyecanımız tırmanışa geçti. Demekki olabilirdi Au'ya yerleşmemiz. Sancılı süreçlerden geçtik. Vize işlemleri çok zorladı bizi. Oluyor-olmuyor gbi git-geller yaşadık. Vize şartları diğer hiçbir ülkeye benzemiyor. Tüm ailenizin mali geçmişine bakılıyor. Biz yeni evli olduğumuz için eşyalarımızda yeniydi. Satılır diye düşünüyorduk çünkü evimizi aylarca araştırarak beğeneek zevkimize göre hep belli isimleri olan mağazalardan dekore etmiştik. Allahtan öyle yapmışız çünkü eşyalarımızı satmamız 15 günü buldu. Gitti gidiyor sitesinden ve cevremizdeki begenenlere eşyalarımızı sattık. En enteresanı da Kervan çeyizden aldığımız masa ve konsolu ve yaptırdığımız sedir takımını Bursadan bir aile aldı. Gittigidiyordan beğenerek bayılarak gecenin 1 inde gelip aldılar.
Eşyalarmızda satıldıktan sonra vizemizi elimize aldığımızda heycan ve endişe biraradaydı. Ailelerimiz arkadaşlarımız havaalanındaydılar. Tabi bir bilinmeyene gitmek karar vermek büyük bir cesaretti. Çevremizdekiler biraz garipsiyorlardı. hatta ben yapamazdım istemezdim neden gitmek istiyorsunuz ki diyenler psikolojimizi etkileselerde biz heyecanımızı söndürmedik. Uçağa bindik eşimle gözgöze geldik. Oldu galiba gidiyoruz dedik. Dubai aktarmalı Emirates havayollarına ait uçakla 16 saat süren yolculuk sonrası Au'ya geldik. 4saat dubaide kaldık ailelerimizle webcam'den görüştük.Aslında birçok ayrıntı var ama geçiyorum oraları. Ben ilk kez alemden bağımsız uzaktaydım eşim ise daha önceden tecrübeli lduğu için o benim kadar heyecanlı değildi. Havaalanında eniştem karşıladı bizi 15 günlük misafirlikten sonra kendi evimiz tuttuk ve yerleştik. İnsan arzulayıp azmettikten sonra Allahu Tealada yardım ettikten sonra hayaller, rüyalar gerçek olabiliyor. İşte bu nedenle bu siteyi kurdum. Fotoğraf makinasına bakıyorum bol bol resimler ekliycem. Sorularınız olursa cevaplandırmaya hazırım
sevgiler